Το κάλιο είναι ένα στοιχείο που υπάρχει σε όλες σχεδόν τις τροφές άλλοτε σε μεγάλη και άλλοτε σε μικρή ποσότητα. Φυσιολογικά, η περίσσεια καλίου που προσλαμβάνεται με τις τροφές, αποβάλλεται από τα νεφρά μέσω των ούρων. Ένα μικρότερο μέρος του καλίου των τροφών αποβάλλεται με τα κόπρανα.
Όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από τα παραπάνω, η νεφρική ανεπάρκεια είναι νόσος που προκαλεί υπερκαλιαιμία (κάλιο αίματος > 5,5 mEq/l). Η αύξηση του καλίου στο αίμα, είναι μια δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση και γι’ αυτό επιβάλλονται στους νεφροπαθείς διαιτητικοί περιορισμοί αναλόγως των εξετάσεων τους.
Διαιτητικές συμβουλές για Υπερκαλιαιμία:
Τροφές που πρέπει να αποφεύγονται:
Ξηροί καρποί, σουσάμι (και παράγωγα), σταφίδες, αποξηραμένα φρούτα, σοκολάτες, κάστανα, μπανάνες, σύκα, πεπόνι, βερίκοκα, δαμάσκηνα, χυμοί φρούτων, μανιτάρια, σπανάκι, μπρόκολο, πατάτες τηγανητές, φασολάδα, καρότα ωμά, αναψυκτικά τύπου cola.
Τροφές που επιτρέπονται, αλλά με μέτρο:
Πατάτες (ψητές ή βραστές), ντομάτες, καρότα βρασμένα, χόρτα, παντζάρια, κουνουπίδι, ρεβίθια, φακές, λαδερά (φασολάκια, αρακάς, μπάμιες), λοιπά φρούτα (σταφύλια, καρπούζι, φράουλες, αχλάδια, μήλα, μανταρίνια, πορτοκάλια).
Τροφές που επιτρέπονται ελεύθερα: (Εκτός εάν υπάρχει άλλος περιορισμός π.χ. σακχαρώδης διαβήτης ή υπέρταση)
Κρέατα (μοσχάρι, χοιρινό και άλλα), κοτόπουλο, αυγά, γάλα, γιαούρτι, τυριά, ρύζι, μακαρόνια και άλλα ζυμαρικά, κολοκυθάκια βραστά, λάχανο βρασμένο, αγγούρι.
Σε περίπτωση που έχει διαπιστωθεί υψηλό κάλιο στο αίμα (υπερκαλιαιμία), δεν χρησιμοποιούμε το λεγόμενο «πράσινο» αλάτι (που είναι για υπερτασικούς), δεν συνδυάζουμε ωμές σαλάτες με φρούτα και προτιμούμε τα βρασμένα όπου μάλιστα «πετάμε» το πρώτο νερό (μόλις αρχίζει να βράζει). Σε μερικές περιπτώσεις ο γιατρός χορηγεί ειδική σκόνη, διαλυμένη σε νερό, μαζί με τα κυρίως γεύματα. Επειδή η σκόνη αυτή μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα, μπορεί να συνδυαστεί με κάποιο υπακτικό.